Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ

Κάθε φορά που ετοιμάζω ένα κομμάτι για την Ευέλικτη ζώνη μας ψάχνω και σε διάφορα σάιτ για να δω πώς θα το προσδιορίσω καλύτερα. Για αυτό το κομμάτι της αυτοεκτίμησης και της περηφάνιας, σε όσα σάιτ κι αν έψαξα διάβασα ότι είναι δύο ξεχωριστές έννοιες. Η αυτοεκτίμηση έχει να κάνει με την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας ενώ η περηφάνια είναι η ικανοποίηση που νιώθουμε για πράγματα που έχουμε καταφέρει. Εγώ ξέρω όμως ένα πράγμα: Όταν ακούω θετικά σχόλια, όταν έχω καταφέρει κάτι δύσκολο για μένα νιώθω περηφάνια και μεγαλώνει η αυτοεκτίμησή μου. Και σε αυτή την ηλικία των μαθητών μου, όπου η αυτοεκτίμηση ακόμα χτίζεται, είναι σημαντικό να ακούνε θετικά λόγια και να παίρνουν επαίνους από τους γύρω τους.Πάνω σε αυτό το πλαίσιο δουλέψαμε την αυτοεκτίμηση και την περηφάνια μας. Μοίρασα σε κάθε παιδί 4 μήλα όπου το καθένα είχε πάνω του μία λέξη κλειδί. Καθίσαμε στον μαγικό μας κύκλο και κάθε παιδί έλεγε 3 θετικά πράγματα για τον εαυτό του. Διάλεγε ένα από αυτά και συμπλήρωνε το μήλο με τη λέξη Είμαι... 
Αφήσαμε τα μήλα μας για λίγο κι έδωσα σε κάθε παιδί ένα κομμάτι χαρτί τυλιγμένο με το όνομα ενός συμμαθητή του γραμμένο πάνω. Σε ένα από τα κουτάκια του χαρτιού έπρεπε να γράψει κάτι θετικό για το παιδί του οποίου το όνομα αναγραφόταν πάνω και το δικό του όνομα, για να ξέρουμε ποιος το έγραψε. Αφού το έγραφε το έδινε στον διπλανό του κι αυτό συνεχίστηκε μέχρι να συμπληρωθούν όλα τα κουτάκια. Τα ρίξαμε έπειτα στο καπέλο των καλών λόγων 


και τα διαβάσαμε ένα-ένα. (Δεν υπάρχουν λόγια να σας περιγράψω τα προσωπάκια τους όταν άκουγαν τι καλό είπε για αυτούς κάθε συμμαθητής τους)
Στη συνέχεια μιλήσαμε για την περηφάνια και τι είναι αυτό που μας κάνει περήφανους. Είδαμε μία σειρά εικόνων και συζητούσαμε για το τι είναι αυτό που έκανε περήφανους τους ανθρώπους στις εικόνες μας.
Ενδεικτικά:



Με τη σειρά μας αναφέραμε πράγματα που κάναμε κι αισθανθήκαμε περήφανοι και το ράψαμε στο μήλο με τη λέξη Κατάφερα...
Όμως είπαμε ότι περήφανοι αισθανόμαστε κι όταν κάνουμε κάτι καλό για έναν συνάνθρωπό μας. Για αυτό προσθέσαμε άλλο ένα κατόρθωμα στο μήλο Είμαι περήφανος/η...
Για να τονώσουμε λίγο την αυτοπεποίθησή μας βάλαμε τα ονόματά μας στο καπέλο των όμορφων λέξεων. 

Κάθε παιδί τραβούσε ένα καρτελάκι με το όνομα ενός συμμαθητή του κι έλεγε κάτι καλό για εκείνον που ξεκινούσε με τις φράσεις:
Μπράβο που...
Ευχαριστώ που...
Ήταν πολύ όμορφο που...
Στη συνέχεια φτιάξαμε την αλυσίδα των κατορθωμάτων μας. Κάθε παιδί έγραψε σε μια καρδιά το όνομά του και σε μία κορδέλα κάτι που έχει καταφέρει, το οποίο ήταν μέχρι τώρα δύσκολο για αυτό. Βάλαμε την κορδέλα σαν κρίκο στην καρδιά μας και κάθε φορά που θα καταφέρνουμε κάτι θα προσθέτουμε κι έναν κρίκο μεγαλώνοντας την αλυσίδα μας και την αυτοεκτίμησή μας.

Κι επειδή όπως είπαμε είναι πολύ σημαντικό να ακούμε θετικά πράγματα από τους γύρω μας βάλαμε και στο παιχνίδι τους γονείς μας δίνοντάς τους εργασία για το σπίτι στην οποία έπρεπε να γράψουν 3 πράγματα που έχει κάνει το παιδί τους κι αισθάνθηκαν περήφανοι.
Όταν συμπληρώθηκαν τα διαβάσαμε σε όλη την τάξη και θα σας πω κάτι σαν δασκάλα αλλά και σαν μαμά: Αν βλέπατε πώς αντιδρούσαν τα παιδιά σε αυτά που άκουγαν θα τα λέγαμε συχνότερα!
Ολοκληρώνοντας την ενότητά μας καθίσαμε στον μαγικό μας κύκλο και είπαμε για άλλα πράγματα που θέλουμε να καταφέρουμε στο μέλλον. Συμπληρώσαμε με ένα από αυτά το μήλο με τις λέξεις Θα ήθελα...
Κόψαμε όλα μας τα μήλα και τα κολλήσαμε στην μηλιά του εαυτού μας συμβολίζοντας το δέντρο με τον εαυτό μας που γίνεται δυνατός και βγάζει καρπούς. Στολίσαμε και ζωγραφίσαμε τη μηλιά μας όπως θέλαμε.
Πηγές: Δεξιότητες για παιδιά δημοτικού ΚΕΘΕΑ
Βήματα για τη ζωή
Popi-it

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου