Όλα του σχολείου εύκολα

ΘΥΜΟΣ - ΗΡΕΜΙΑ

Στο δέντρο των συναισθημάτων κολλήσαμε δύο νέες φατσούλες, εκείνες του θυμού και της ηρεμίας.

Τα παιδιά απάντησαν ότι ο θυμός είναι ένα κακό συναίσθημα. Έτσι συζητήσαμε για το ότι δεν υπάρχουν κακά συναισθήματα. Όλα είναι φυσιολογικά και κομμάτι του εαυτού μας. Απλά εμείς πρέπει να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε σωστά. Για να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ο θυμός φουσκώσαμε κάποια μπαλόνια λέγοντας πως το μπαλόνι είναι το σώμα μας και ο αέρας είναι ο θυμός. Τα παιδιά διαπίστωσαν ότι ο αέρας- θυμός δεν μπορεί να βγει από το μπαλόνι γιατί είναι δεμένο. Άρα όταν κρατάμε κι εμείς μέσα μας τον θυμό δεν μπορούμε να σκεφτούμε καθαρά γιατί ο θυμός πιάνει όλο τον χώρο. 

Κάποια στιγμή έσκασα το μπαλόνι χωρίς να το περιμένουν τα παιδιά. Παρομοιάσαμε τον φόβο που νιώσαμε με τον αντίστοιχο φόβο όταν είμαστε μαζί με ένα θυμωμένο παιδί γιατί δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσει. Έτσι καταλάβαμε ότι το να σκάμε απότομα το μπαλόνι για να βγει ο θυμός μας δεν είναι όμορφη λύση. 

Στη συνέχεια φουσκώσαμε κι άλλα μπαλόνια χωρίς να δέσουμε τις άκρες του. Αφήναμε τον αέρα-θυμό να φεύγει σιγά-σιγά βλέποντας ότι το μπαλόνι-σώμα μας ολοένα και μίκραινε, δεν έπαθε τίποτα κακό και οι γύρω μας δεν φοβούνταν.

Καθίσαμε στον μαγικό μας κύκλο και συζητήσαμε για τα πράγματα που μας θυμώνουν. Συζητήσαμε για το τι κάνουμε συνήθως όταν θυμώνουμε και πώς αισθανόμαστε μετά. Κάποιοι από τους τρόπους που αναφέρθηκαν ήταν αποδεκτοί και κάποιοι άλλοι ήθελαν δουλίτσα. Διαβάσαμε το παραμύθι "Θυμώνω" για να δούμε αν οι τρόποι μας συμφωνούν με αυτούς του παραμυθιού.

 Ακούσαμε την ιστορία της μικρής χελωνίτσας που για να αντιμετωπίσει τον θυμό της κλεινόταν στο καβούκι της βλέποντας τις αντίστοιχες εικόνες. 

 Μιμηθήκαμε κι εμείς τη μικρή χελώνα και μάθαμε αν ο τρόπος αυτός είναι ένας σωστός τρόπος να αντιμετωπίζουμε το θυμό μας. Στη συνέχεια πήραμε μικρά χαρτάκια και γράψαμε πάνω τους κάτι που μας θύμωσε πολύ. 

 Το βάλαμε μέσα στο καβούκι της χελώνας και το αφήσαμε για το τέλος.

Μιλήσαμε και για άλλους τρόπους να διώξουμε το θυμό μας εκτός από την τεχνική της μικρής χελώνας. Να μετράμε ως το 50, να ακούσουμε μουσική, να πάμε μία βόλτα, να μιλήσουμε σε κάποιον κ.α. Όλα αυτά τα φτιάξαμε σε καρτέλες και τα βάλαμε στην τάξη μας.

Στη συνέχεια είδαμε το παρακάτω βίντεο.

Είπαμε επίσης ότι όταν είμαστε θυμωμένοι ακολουθούμε κάποια βήματα που μας βοηθούν.

Σταματώ- Σκέφτομαι- Ηρεμώ

Για το τέλος παίξαμε ένα παιχνίδι χρησιμοποιώντας τα καρτελάκια που είχαμε βάλει στο χελωνάκι μας. Πήραμε τρία καρεκλάκια όπου πάνω στο καθένα βάλαμε έναν χρωματιστό κύκλο. Κόκκινο για το σταματώ, κίτρινο για το σκέφτομαι και πράσινο για το ηρεμώ. Κάθε παιδί ξεκινούσε από την κόκκινη καρέκλα, έπαιρνε ένα χαρτάκι από το χελωνάκι κι αφού το διάβαζε πήγαινε στην κίτρινη καρέκλα, σκεφτόταν τι θα έκανε για να μην ξεσπάσει άσκημα ο θυμός του κι έπειτα πήγαινε στην πράσινη καρέκλα, έπαιρνε 5 βαθιές αναπνοές και μας έλεγε αν ήταν ήρεμο.