Όλα του σχολείου εύκολα

ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ

Αφού κάναμε τόσες μέρες παιχνίδια γνωριμίας και προγραφικές ασκησούλες για  να ελέγξουμε το κράτημα του μολυβιού και τη λεπτή κινητικότητα ήρθε η ώρα να ασχοληθούμε με το όνομά μας.

Συνήθως τα παιδιά από το Νηπιαγωγείο έρχονται στο Δημοτικό γνωρίζοντας μόνο τα κεφαλαία, λόγω απλών γραμμών, και με αυτά γράφουν το όνομά τους. Πολλές φορές θα δούμε κι ανακατεμένα τα κεφαλαία με τα μικρά. Το θετικό είναι ότι ξέρουν όλα να γράφουν το όνομά τους. 

Έτσι, προχωρήσαμε στο να μάθουμε το όνομά μας όπως θα το γράφουμε όλο το χρόνο, όχι για να μάθουμε τα γράμματα αλλά να συντονίσουμε μέσω αντιγραφής το μάτι και το χέρι μας. 

Αφού θα ταξιδεύαμε μέχρι τη Γραμματοχώρα χρειαζόμασταν κι ένα όχημα. Έφτιαξα λοιπόν σε κάθε παιδί ένα αμαξάκι (ξέχασα να το βγάλω φωτογραφία) με το όνομά του. Φρόντισα πριν μπουν τα παιδιά στην τάξη να έχω κολλήσει τα αμαξάκια τους στις θέσεις τους και μάλιστα σε διαφορετικές από αυτές που κάθονταν τις προηγούμενες μέρες.

Μόλις μπήκαμε στην τάξη έπρεπε τα παιδιά να βρουν το αμαξάκι τους με το όνομά τους και να καθίσουν στη θέση τους. Έγραψα και το δικό μου όνομα στον τοίχο και είχαμε την πρώτη μας επαφή με τα μεγάλα και τα μικρά γράμματα. 

Είπαμε, χωρίς να δώσουμε έμφαση σε κύρια ονόματα, ότι μόνο το πρώτο θα το γράφουμε με μεγάλο και όλα τα υπόλοιπα με μικρά. Είδαμε και για πρώτη φορά τον τόνο τον φωνακλά, χωρίς πάλι να δώσουμε έμφαση.

Αρχίσαμε να λέμε τα ονόματά μας ρυθμικά, τραγουδιστά, ψιθυριστά, με παλαμάκια και ό,τι άλλο περνούσε από το μυαλό μας. Βρήκαμε όμοια ονόματα και είδαμε το παρουσιολόγιό μας. 

Κάθε παιδί έπαιρνε το ξυλάκι με το όνομά του και το έβαζε στον Μίκι που ήταν πολύ χαρούμενος που ήρθε στο σχολείο. 

Αυτό το κάνουμε κάθε πρωί κι έτσι μαθαίνουμε και τα ονόματα των συμμαθητών μας που για κάποιο λόγο έμειναν σπίτι.

Στη συνέχεια πήραμε καρτελάκια με το όνομά μας, κόψαμε τα γράμματα και με τη βοήθεια πάντα του αμαξιού μας τα βάλαμε στη σειρά.

Τα ανακατέψαμε με το διπλανό μας και πάλι τα βρήκαμε και τα βάλαμε στη σειρά. Τα κολλήσαμε έπειτα στο χαρτί μας και βαλθήκαμε να τα βρούμε κι από τις εφημερίδες. 

Μετά έδειχνα καρτελάκια με γράμματα στα παιδιά και ζητούσα όποιο παιδί έχει το γράμμα αυτό στο όνομά του να πιάσει το αυτί του, να σηκώσει τη γόμα του, να κάνει μια στροφή, να πιάσει τη μύτη του, να κρύψει το πρόσωπό του κ.α.

Τέλος κάθε παιδί πήρε από ένα καρτελάκι με γράμμα και ένα- ένα σήκωνε το παιδί που κρατούσε γράμμα του ονόματός του και τα έβαζε στη σειρά. 

Κι επειδή και οι μεγάλοι κάνουν λάθη έγραψα τα ονόματά τους στον πίνακα φροντίζοντας να παραλείπω ένα γράμμα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι χαρά έκαναν όταν με διόρθωναν!!!!!