ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΝΕ ΠΟΛΕΜΟ
Μιας και ξεκινήσαμε τα επετειακά κείμενα για την 28η Οκτωβρίου δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε απ' έξω αυτό το πολύ ωραίο ποίημα του Γιώργου Μαρίνου "Όταν κάνουνε πόλεμο". Διαβάσαμε το ποίημα από το ανθολόγιό μας και συζητήσαμε πάνω σε αυτό. Βρήκαμε τις παρομοιώσεις του και τους παραλληλισμούς του και μετά θελήσαμε να ασχοληθούμε περισσότερο με την έννοια του πολέμου και της ειρήνης.
Στην τάξη παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο για να κατανοήσουμε την εναλλαγή των συναισθημάτων, των απόψεων και του τοπίου που βιώνουν οι άνθρωποι σε περίοδο πολέμου και ειρήνης.
Στην τάξη παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο για να κατανοήσουμε την εναλλαγή των συναισθημάτων, των απόψεων και του τοπίου που βιώνουν οι άνθρωποι σε περίοδο πολέμου και ειρήνης.
Αφού συζητήσαμε για την ειρήνη και για τον πόλεμο, το τι άλλαξε όταν το παιδί φαντάστηκε τον πόλεμο και τι στάση κράτησε τα ρώτησα εκείνα τι θα επέλεγαν. Μου έκανε εντύπωση που μερικά μου είπαν πως θα επέλεγαν τον πόλεμο. Πιστεύω βέβαια πως σε αυτές τις ηλικίες και με αυτές τις συνθήκες που μεγαλώνουν σήμερα τα παιδιά, έχοντας τα πάντα στα πόδια τους, η εικόνα του πολέμου είναι περισσότερο εκείνη του παιχνιδιού αδυνατώντας να το κατανοήσουν στην πραγματική τους διάσταση.
Έτσι, για να καταλάβουμε περισσότερο τα συναισθήματα που γεννά ένας πόλεμος δανειστήκαμε τη δραστηριότητα από τη σελίδα Ιδέες για δασκάλους και χωριστήκαμε σε ομάδες.
Κάθε ομάδα έπρεπε να ζωγραφίσει την πόλη των ονείρων της.
Ξαφνικά ξεσπά πόλεμος. Τα παιδιά έπρεπε να αποχαιρετήσουν την πόλη τους. Τώρα περνούσαν από τις άλλες πόλεις κι έκαναν ότι ήθελαν σε αυτές.
Μετά τον πόλεμο επέστρεψε η ειρήνη. Τα παιδιά έπρεπε να γυρίσουν στην πόλη τους και να προσπαθήσουν να διορθώσουν ότι χάλασε ο πόλεμος.
Τα συναισθήματα πολλά. Στη συζήτηση που ακολούθησε μιλήσαμε για το πώς νιώσαμε όταν είδαμε την πόλη μας κατεστραμμένη, πώς προσπαθήσαμε να τη φτιάξουμε, αν μπορέσαμε να την κάνουμε όπως πριν και ποιος φταίει που έγινε έτσι η πόλη μας. Τελικά καταλάβαμε ότι ο πόλεμος μόνο δυσάρεστα συναισθήματα προκαλεί και οι άνθρωποι πολλές φορές δεν έχουν την επιλογή να κάνουν αυτό που θέλουν πραγματικά αλλά είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν εντολές.
Έτσι, θελήσαμε να παραλλάξουμε το ποίημα του Γιώργου Μαρίνου και να το μετατρέψουμε σε ποίημα για την ειρήνη. Το αποτέλεσμα ήταν το παρακάτω.
Στη συνέχεια δώσαμε τη δική μας πινελιά ζωγραφίζοντας τον κάθε στίχο. Δώσαμε μαύρο χρώμα στον πόλεμο κι άσπρο στην ειρήνη κι άφησα τα παιδιά να εκφραστούν ελεύθερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου